SKOPJE - NOVI SAD

Edicija Jugoslavija, Институт за општествени и хуманистички науки, Скопје i Studentski Kulturni Centar Novi Sad pozivaju vas na gostovanje Žaka Ransijera (Jacques Rancière) koje će se održati u Skopju i Novom Sadu od 5-8. Maja 2014. godine, u okviru Jugoslovenske turneje °2:

Politiques du Temps - Politike Vremena - Политики на времето

Utorak, 6. Maj
19 sati

- Time, Narration, Politics/ Vreme, Naracija, Politika/ Време, нарација, политика Институт за општествени и хуманистички науки / Institute of Social Sciences and Humanities (ISSHS), ul. "20 oktomvri" br. 8-2, Skopje*

Četvrtak, 8. Maj
20 sati

- Modernity revisited/ Novi osvrt na modernost/ Навраќање на модернитетот, SKCNS Fabrika, Kineska četvrt, Bulevar Despota Stefana 5, Novi Sad

*Skopsko predavanje je organizavano u okviru projekta "School of Politics and Critique"
Partneri: Fondacija Rosa Luxemburg i Institut français de Skopje

Više informacija: edicijajugoslavija.org; www.isshs.edu.mk/mk;
www.skcns.org

Jacques Rancière je ona vrsta intelektualca kojoj je zaista teško dodijeliti neko mjesto na intelektualnoj karti svijeta. Kojom god temom da se bavi: pedagogijom, filmom, književnošću, političkom teorijom ili estetikom, njegova će metoda biti pronalaženje raskoraka značenja u svakome od tih tematskih krajolika i održavanje trajne napetosti među tim značenjima. Samo je tako moguće oduprijeti se reduktivističkoj kušnji amputacije jednog dijela stvarnosti kako bismo lakše potvrdili svoju tezu. Rancière tako po definiciji ne pripada nijednoj filozofskoj školi ili struji, ali zato dijeli jedno suštinsko iskustvo svoje generacije kojemu će uvijek biti vjeran: događaj pariškog Svibnja '68. Поаѓајќи од искуствата и рефлексиите на тој настан, Рансиер ќе изгради еден вид на сопствена идеја за политиката што се темели на еднаквоста, како и своевидна теорија на еманципацијата. Токму со помош на таа „теорија“ на интелектуална еманципација ќе се одрекне од сите оние привлечности во кои филозофите, но и научниците најмногу уживаат, а тоа е позицијата на оној што знае, позицијата на виша интелигенција. Boreći se protiv svake hijerarhije znanja njegova borba je pre svega usmerena protiv svih disciplinarnih podela kojima danas vrvi nauka, proizvodeći tako slobodnu teritoriju u kojoj se svako svakome obraća prvenstveno kao govoreće biće. I tu gde bi se većina filozofa osećala otuđeno, lišena svoje supstance superiornog bića, Ransijerova poetika znanja poziva sve na egalitarnu i emancipatorsku deobu svega zajedničkog: osetilnog i mislećeg.

Jacques Rancière (Žak Ransijer) je rođen 1940. u Alžiru. По завршувањето на École Normale Supérieure, во кругот на Луј Алтисер (Louis Althusser), во 1969 година Мишел Фуко (Michel Foucault) го повикува на Одделот за филозофија, штотуку основан при експерименталниот Универзитет во Винсен (Vincennes) каде што во наредните години ќе се соберат најважните имиња на француската филозофија од втората половина на дваесеттиот век: Делез (Deleuze), Лиотар (Lyotard), Бадју (Badiou) и многу други. Nakon što se 1980. godine to sveučilište seli u pariško predgrađe Saint Denis i postaje poznato pod imenom Paris-VIII, Rancière će tamo predavati sve do svog umirovljenja sredinom devedesetih.

Na pitanje zašto je Jacques Rancière danas neizostavno ime kad se želi misliti politika i umetnost, i zašto je njegova filozofija inspirativna za nebrojene intelektualce, umetnike i aktiviste, odgovor će biti vrlo kratak. Ransijer ne nudi nikakvo razrađeno učenje, „teoriju“ ili povlaštenu filozofsku istinu koja bi bila orijentir djelovanju. Jacques Rancière će reći da je jedina pretpostavka koja nam omogućava da stvorimo demokratsko društvo - jednakost. Jednakost je radikalna i ne ovisi o obrazovanosti ili o socijalnom položaju. Ona postoji, ona je aksiom od koga se kreće, nikako ne onaj kome se tek stremi.

На прашањето зошто Жак Рансиер денес е неизоставно име при промислувањето на политиката и уметноста и зошто неговата филозофија е инспиративна за безброј интелектуалци, уметници и активисти, одговорот ќе биде многу краток. Рансиер не нуди никакво разработено учење, „теорија“ или повластена филозофска вистина која би била ориентир на делувањето. Жак Рансиер ќе каже дека единствената претпоставка што ни овозможува да создадеме демократско општество е еднаквоста. Еднаквоста е радикална и не зависи од образованието или од општествената положба. Таа постои, таа е аксиома од која се поаѓа, никако она кон кое се стреми.

Ноќ на пролетерите [1981], Филозофот и неговиот сиромав [1983], Неукиот учител [1987], Несогласност [1995, хрватско-српски превод во припрема], Омраза на демократијата [2005. хрватско/српски превод 2008], Политика на книжевноста [2007. српско-хрватски превод 2008], Еманципираниот гледач [2008], Аистесис [2011], Метод на еднаквоста [2012]

Noć proletera [1981.], Filozof i njegov siromah [1983.], Neuki učitelj [1987.], Nesuglasje [1995. hrvatsko-srpski prevod u pripremi], Mržnja demokracije [2005./ hrvatsko-srpski prijevod 2008.], Politika književnosti [2007. srpsko- hrvatski prijevod 208.], Emancipovani gledalac [2008, srpsko-htrvatsko izdanje 2010.], Aisthesis [2011.], Metoda jednakosti [2012.]